Widok od strony plebani

Obecny kościół parafialny został wybudowany w 1921 - 1924 r. dzieki staraniom ks. Jana Baraniewskiego, któremu ofiarnie pomagali parafianie z kraju i z zagranicy, a także kolatorzy, rodzina Mycielskich z Wisniowej.
Kościól ten poświęcono w 1924, a uroczyście konsekrował go 27 czerwca 1927 r. sufragan przemyski bp Karol Jóżef Fiszer.

Pierwszy kościół w Niewodnej wzmiankowany jest w 1595 roku, kolejny drewniany w 1672 roku, obecny murowany z 1923 roku neogotycki.

Kościół parafialny pw. św. Anny jest budowlą neogotycką, o typowej, powszechnej, chociaż nie pozbawionej uroku, architekturze, wybudowany na tarasie ziemnym w połowie wzniesiona. Czworoboczna masywna wieża, nakryta wysokim pobitym blachą dachem, góruje nad pagórkowatym terenem. W trójnawowe bazylikowe wnętrze, ozdobione współczesną ornamentalno – figuralną polichromią, wprowadzono starsze, XVII – wieczne elementy: trzy ołtarze, ambonę, chrzcielnicę i chór muzyczny. Wszystkie, jednolite stylowo, dekorowane rokokowym ornamentem, stanowią część wyposażenia nie istniejącej świątyni. Bogactwo i elegancja dekoracji przyciągają wzrok, zachwycają finezją rysunku i mistrzostwem wykonania. Ołtarz główny zajmuje szerokość i wysokość prezbiterium, mieści się w polu środkowym pochodzące z II połowy XVII wieku malowane przedstawienie świętej Anny Samotrzeć. Ołtarze boczne są znacznie skromniejsze. Drewnianą chrzcielnice o kształcie kielicha nakrywa ażurowa pokrywa zwieńczona rzeźbą Chrztu Chrystusa w Jordanie. Połączenie w jeden zespół starych i nowych elementów było dla świątyni korzystnym rozwiązaniem, ocalały zabytkowe sprzęty, a kościół trafił na listę obiektów, które warto zobaczyć.

Opis kościoła z książki - „W gminie Wiśniowa”, Kinga Trygar



Widok na koścół z jednej z wielu górek.

zaczerpnięte ze strony:www.niewodna.parafia.info.pl